Το βιβλίο αυτό, το οποίο εκδόθηκε υπό την αιγίδα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, περιέχει τόσο τα τουρκικά δάνεια στην ελληνική γλώσσα όσο και τα ελληνικά δάνεια στην τουρκική γλώσσα.
Τον 19ο αιώνα, οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν πλήθος τουρκικές λέξεις, λόγω της συνύπαρξης τους με τους Τούρκους. Σήμερα, οι λέξεις αυτές μειώθηκαν μεν, όμως πολλές αντιστάθηκαν και εντάχθηκαν στο ελληνικό λεξιλόγιο, ακριβώς επειδή εξέφραζαν την ψυχοσύνθεση του νεοέλληνα (π.χ., λεβέντης, μάγκας, νταής, εργένης, τεμπέλης, κέφι, καβγάς, παπούτσι, σόι κ.ά.).
Πρόκειται για ένα βιβλίο αναφοράς - μοναδικό στο είδος του - με τις λέξεις που υπάρχουν και στις δύο γλώσσες. Σκοπός του δεν είναι να διαπιστώσει ποιός από τους δύο λαούς επέδρασε περισσότερο ή λιγότερο στον άλλον, αλλά να εξετάσει το κοινό λεξιλόγιο τους ως προϊόν του πολιτισμού την περίοδο της συμβίωσής τους επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Υπό την οπτική αυτή, το βιβλίο απευθύνεται σε κάθε αναγνώστη που ενδιαφέρεται να ανακαλύψει ελληνικές λέξεις που ίσως δεν φανταζόταν ότι προέρχονται από τα τουρκικά (π.χ., αγιάζι, αλάνι, βερεσέ, γιλέκο, γλέντι κ.ά.), καθώς και τις λέξεις που τα ελληνικά έχουν προσφέρει στην τουρκική γλώσσα (π.χ., αφορισμός, αχλάδι, ανέκδοτο, αγγαρεία, αφέντης, φούρνος κ.ά.).
Βαθμολογία: 5/5 φυσικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου