Μην πυροβολείτε τη νύφη







 Μου άρεσε και μάλιστα πολύ! Εντάξει δεν ξεκινάω ποτέ έτσι την άποψη μου για ένα βιβλίο. (Ας πάμε με τους συνήθεις τρόπους). Αρχικά μου άρεσε πολύ το εξώφυλλο του βιβλίου και ακόμα περισσότερο οι σελίδες του, που είναι τέρμα απαλές και ευκολοδιάβαστες. Ο τίτλος δεν ξέρω ακόμα αν μου αρέσει ιδιαίτερα, αλλά... (ποιος νοιάζεται μωρέ..το περιεχόμενο να είναι καλό..) Και ήταν! Είναι επίσης ένα από τα λίγα βιβλία που θα διάβαζα ξανά και αυτό που θα έκανα δώρο σε αγαπημένο μου πρόσωπο! Θα το χαρακτήριζα πολύυυ ρομαντικό βιβλίο με όμορφα λόγια και σοφά. Έχει να κάνει με την δύναμη του καλού και του κακού στην ψυχή του ανθρώπου και ποιο θα νικήσει εν τέλει την σκληρή αυτή μάχη. Κάνει λόγο για όνειρα τα οποία δεν ξέρουμε που θα μας βγάλουν μέχρι να τα ζήσουμε! Η γραφή είναι πιο απλή πεθαίνεις (που λέμε..). Δεν έχει πολλές λεπτομέρειες και κυλάει ευχάριστα ο χρόνος. Το θεωρώ από τα πολύ καλά βιβλία της συγγραφέως. Πραγματικά συγκινήθηκα τόσες φορές! Πανέμορφα λόγια...

Βαθμολογία 4/5 📚

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Oταν η τριαντατριάχρονη Άννα λαμβάνει προσκλητήριο γάμου από τη συμμαθήτριά της Μαριάνθη, που είναι μέχρι στιγμής ανύπαντρη όπως και η ίδια, πανικοβάλλεται. Μένει η μοναδική πλέον αστεφάνωτη της παλιοπαρέας και το γεγονός ότι θα παραστεί σε ακόμη έναν γάμο ασυνόδευτη και θα πρέπει να εισπράξει τα γεμάτα συμπόνια αλλά και ερωτηματικά βλέμματα όλων τη φτάνει στα όριά της. Τα λόγια της συγχωρεμένης γιαγιάς της, της Αννιώς, τη στοιχειώνουν: «Κοίταξε μη μείνεις στο ράφι σαν τη θεία σου τη Χρυσούλα». Κι όμως, από μικρό κοριτσάκι ονειρευόταν τη μέρα που θα φορούσε το λευκό νυφικό. Πώς τα κατάφερε και είναι ακόμη όχι μόνο χωρίς σύζυγο, αλλά και χωρίς σύντροφο; Νόστιμη είναι, μορφωμένη είναι, καλή δουλειά και δικό της σπίτι έχει, τι φταίει λοιπόν; Πώς θα δικαιολογήσει ξανά την απουσία ενός άντρα δίπλα της; Αυτή τη φορά η Άννα είναι αποφασισμένη να φτάσει στα άκρα. 

Όταν μπροστά από τις μεγαλύτερες επιθυμίες σου γιγαντώνονται αξεπέραστα εμπόδια, δύο πράγματα συμβαίνουν: Ή εγκαταλείπεις ή πεισμώνεις. Κι η Άννα πεισμώνει. Σε αυτό τον γάμο πρέπει να εμφανιστεί με έναν σύζυγο… ή έστω με έναν αρραβωνιαστικό. Της μένουν μόνο δύο εβδομάδες για να τον βρει. Δε γνωρίζει όμως πως κάποιες φορές ο μεγαλύτερος πόθος μας μπορεί να καταλήξει στον χειρότερο εφιάλτη…


Λίγα λόγια για την συγγραφέα..

Η ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Μόλις αποφοίτησε, ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Σχολή Αεροσυνοδών, την Α.S.T. Αμέσως μετά προσελήφθη στην Ολυμπιακή Αεροπορία ως ιπτάμενη συνοδός. Παράλληλα με τη δουλειά της, συνεργάστηκε για κάποιο διάστημα ως δημοσιογράφος με το περιοδικόDiscomoda In, κάνοντας ρεπορτάζ σε όλο τον κόσμο. Το 1997 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο από τις Εκδόσεις Λιβάνη, στις οποίες μέχρι το 2008 εξέδωσε 18 έργα. Από το 2009 μέχρι σήμερα συνεργάζεται με τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, όπου έχει εκδώσει συνολικά 12 έργα. Από το 2013 ξεκίνησε συνεργασία με τις Εκδόσεις Διάπλαση για την έκδοση παραμυθιών. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ. Ακούραστη, αστείρευτη και αγιάτρευτα ερωτευμένη με την πένα, όπως δηλώνει η ίδια, ζει πλέον για να γράφει. Για το βιβλίο της ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗ ΝΥΦΗ πήρε το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού στην Κύπρο, ενώ παράλληλα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα. Για τρεις συνεχόμενες χρονιές ήταν υποψήφια για το βραβείο «Συγγραφέας της Χρονιάς» του περιοδικού Life & Style. Το 2004 βραβεύτηκε από το ΠΟΛΚΕΟΑ, το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το 2011 βραβεύτηκε από τη γενέτειρά της, τις Σέρρες, για την προσφορά της στα γράμματα. Πρόσφατα, τον Ιανουάριο του 2014, βραβεύτηκε από το λογοτεχνικό τμήμα της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το βιβλίο της ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ μεταφράστηκε στα αγγλικά και το ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ στα βραζιλιάνικα και τσέχικα, ενώ ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ θα κυκλοφορήσει σύντομα στα τουρκικά. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου και σεμινάρια φιλοσοφίας, γράφει σενάρια και στίχους και φέτος έγραψε τα δύο πρώτα της θεατρικά έργα: Για ένα μπουκάλι φθηνό κρασί και Ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη και Εννέα χρόνια σιωπής. Άνθρωπος προσιτός και ιδιαίτερα κοινωνικός, έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και της αρέσει πολύ το διάβασμα και η έρευνα. Είναι φανατική φιλόζωη και οικολόγος και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά. Μότο της: σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο δίχως παράθυρα. Στόχος της: να γράφει βιβλία που θα αγαπηθούν. Όνειρό της: να υπάρξει αγάπη και δικαιωμένοι άνθρωποι. Ευχή της: να υπάρχουν ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά.Ουτοπία της: να μπορούσε να γυρίσει πίσω τον χρόνο και να πετάξει ξανά με στολή, με τα φτερά της Ολυμπιακής, δίπλα στους παλιούς συναδέλφους της…




1 σχόλιο:

  1. απο τα πολυ εξυπνα βιβλια που διαβασα τελευταια, χωρις να το περιμενω ηταν μια εκπληξη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή