Έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα μυθιστορήματα εμπεριέχουν (έστω και ελάχιστα) το θρησκευτικό στοιχείο;

 Γιατί άραγε τα περισσότερα βιβλία κάνουν λόγο ή έχουν μία δόση από το θρησκευτικό στοιχείο στο περιεχόμενο τους; Η απάντηση (την οποία έχω κάτσει και σκεφτεί με τις ώρες).. οδηγεί στο συναίσθημα της πίστης, η οποία πίστη έχει να κάνει με το συναίσθημα της αγάπης, του καλού, του ανώτερου, του δυνατού, της βοήθειας, της ψυχής. Ο συγγραφέας τοποθετώντας στην πλοκή του μυθιστορήματος το θρησκευτικό στοιχείο αυτόματα μας ''μετατρέπει'' σε πιο δεκτικά όντα σε κάθε μορφή συναισθήματος που πρόκειται να ακολουθήσει και έτσι συμμετέχουμε αυτόματα στην όλη πλοκή με μεγάλη αμεσότητα (μας λυγίζει πιο εύκολα θα έλεγα όλο αυτό)..

 Πολλές φορές ακόμα, αυτή η αναφορά γίνεται για να αποδοθεί η αξία του καλού σε σύγκριση με το κακό και τέλος να ακολουθήσει η λύτρωση των πρωταγωνιστών όσο και του αναγνώστη (με νικητή το καλό σχεδόν πάντα). 

 Βέβαια αν κάποιος δεν πιστεύει σε θρησκείες κλπ δεν μπορεί να βιώσει εκατό τοις εκατό αυτήν την λύτρωση στο τελικό στάδιο της γραφής..(θα βιώσει μεν αλλά όχι στο εκατό τοις εκατό..)

• Μπορείτε να σκεφτείτε και να  γράψετε 3 τίτλους βιβλίων τα οποία εμπεριέχουν θρησκευτικό στοιχείο (σε σχόλιο) (Μπορώ να σκεφτώ αρκετούς τέτοιους θα έλεγα)..