Επαίτες Ονείρων



Τρεις ιστορίες, τρεις γυναίκες, τόσο διαφορετικές και συγχρόνως τόσο ίδιες, επαιτούν το όνειρο της απόλυτης αγάπης.

Η αυλαία ανοίγει με την αναγεννησιακή μορφή της Ιοκάστης. Γεννημένη στο τέλος του 19ου αιώνα, απολαμβάνει τα οφέλη μιας εποχής, ξέχειλης σε ρομαντισμό και ιπποτισμό. Ωστόσο, ασφυκτιά, εγκλωβισμένη μέσα σε απροσπέλαστους τοίχους καθωσπρεπισμού. Ακολουθεί πιστά τις ενδείξεις της καρδιάς της. Γνωρίζει την επιρροή που ασκεί η αγάπη και γίνεται οικειοθελώς ιέρεια της.

Λίγες δεκαετίες αργότερα, η Μαρίνα καλείται να υπερασπιστεί την βιωσιμότητα του υπέρτατου συναισθήματος, αντιμετωπίζοντας σθεναρά τις δύσκολες συνθήκες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ασπάζεται αδιαμαρτύρητα την δύναμη του πεπρωμένου. Σφραγίζει το τέλος της δικής της ιστορίας.

Η σύγχρονη ηρωίδα, η Εύα, πλήρωσε ακριβά το αντίτιμο της υποτιθέμενης ευτυχίας. Απογοητευμένη, κλείνει ερμητικά τις πόρτες, σε οποιονδήποτε επισκέπτη, είναι καλυμμένος με τον μανδύα του έρωτα. Αγνοεί όμως, πως το σύμπαν έχει επιλέξει ήδη, αυτόν που έχει το μοναδικό αντικλείδι.

Το τέλος ανατρεπτικό, απρόσμενο, επιφέρει την κάθαρση μιας αέναης αρχής.

Γεια σας αγαπημένοι μου! Σήμερα, θα μοιραστώ μαζί σας όλα τα συναισθήματα που ένιωσα διαβάζοντας το βιβλίο της κυρίας Μαγγανάρη, Επαίτες Ονείρων. Θα ξεκινήσω σίγουρα από τον τίτλο που είναι απίστευτα αινιγματικός μα απόλυτα ταιριαστός και το εξώφυλλο που παραπέμπει στο όνειρο, τη μαγεία. Μια μαγεία που ξεκινά από το χθες και φθάνει μέχρι το σήμερα μέσα από τρεις ηρωίδες. Την Ιοκάστη, τη Μαρίνα και την Εύα. Τρεις γυναίκες που η πορεία της ζωής της καθεμιάς οδηγεί τον αναγνώστη στο τέλος της ιστορίας το οποίο θα χαρακτήριζα αθεράπευτα λυτρωτικό, δυνατό, και με μεγάλη δόση αγωνίας. Λάτρεψα τη λυρική - λογοτεχνική γραφή της συγγραφέως, που κατάφερε να αποτυπώσει διαφόρων ειδών συναισθήματα με απόλυτα ρεαλιστικό τρόπο, ενώ οι ήρωες είναι άρτια δομημένοι. Οι ήρωες παλεύουν να βρουν την ηρεμία, την ευτυχία αλλά σίγουρα τίποτα δεν δίνεται εύκολα, απαιτείται δράση, αναζήτηση, ενώ τα λάθη πληρώνονται και δεν μένει τίποτα ασυγχώρητο. Στο βιβλίο υπάρχουν 3 ιστορίες που ενώνονται μεταξύ τους και αν με ρωτάτε σίγουρα αγάπησα την τρίτη και τελευταία ιστορία, διότι σε κάποια σημεία στις δυο προηγούμενες ιστορίες υπήρχαν στοιχεία που θα τα ήθελα με διαφορετικό τρόπο τοποθετημένα, όπως για παράδειγμα στοιχεία που κάνουν αναφορά στην κατοχή (δεύτερη ιστορία). Στο σημείο αυτό να μην ξεχάσω και το τέλος που ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα να διαβάσω. Ενα τέλος που αξίζει να διαβάσετε το βιβλίο για να οδηγηθείτε εκεί και να σχηματίσετε τη δική σας άποψη και να βιώσετε τα δικά σας συναισθήματα. Ένα βιβλίο που με ταξίδεψε και προτείνω να διαβάσετε. 


Εδώ μπορείτε να βρείτε το βιβλίο: Επαίτες Ονείρων


Λίγα λόγια για τη συγγραφέα.. 

Γεννήθηκα το 1976 στην Νάουσα Ημαθίας. Από νηπιακή ηλικία ζω στην Θεσσαλονίκη, τα τελευταία χρόνια με την οικογένειά μου. Είμαι απόφοιτος ιδιωτικής σχολής Λογιστών, μιλάω δύο γλώσσες και εργαζόμουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε εταιρεία Τροφίμων. Τα τελευταία όμως, ελάχιστη σημασία έχουν. Ξεκίνησα να γράφω, μετά από παρακίνηση φίλων. Το μυθιστόρημα 'Επαίτες Ονείρων' είναι η πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια. Λάτρης της γραφής, επιχειρώ να εμφυσήσω σε σκέψεις και συναισθήματα, ζωή.... 






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου