Το καλύτερο, το χειρότερο και αυτό που λέμε "έτσι κι έτσι"..


 Έφτασε η στιγμή γι αυτό το άρθρο! Αυτήν την περίοδο διάβασα τα παρακάτω μυθιστορήματα: Μεταξένια αγάπη, Τα Χρόνια της χαμένης αθωότητας, Ουρανοεσσα, Το σπίτι των σκιών, Προσωπικές στιγμές, Η Παναγία της φωτιάς, Η ζωή που έλειπε.
Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να τοποθετήσω κάποια από τα παραπάνω βιβλία στις 3 αυτές κατηγορίες..Αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω...για Πάμε!

Το καλύτερο: Σε αυτήν την κατηγορία θα τοποθετήσω 2 βιβλία γιατί δεν μπορώ να επιλέξω με τίποτα ποιο από τα 2.



Η ζωή που έλειπε και προσωπικές στιγμές! Αυτά τα δύο μυθιστορήματα τα κατατασσω στα καλύτερα του μήνα. 


Το χειρότερο: Τα Χρόνια της χαμένης αθωότητας. Το γράφω με απόλυτη ευκολία.Δεν μου άρεσε καθόλου. Το γιατί? Θα δείτε αναλυτική άποψη σε άρθρο στο blog για όλα τα βιβλία που αναφέρονται! 



"Έτσι κι έτσι": Μεταξένια αγάπη. Ο λόγος? Στην αρχή έχει πολλές λεπτομέρειες σχετικά με οικογενειακό παρελθόν. Αν δεν υπήρχαν όλα αυτά θα ήταν στα καλύτερα! 











η Παναγιά της Φωτιάς


  
 Και ποιος δεν θυμάται άραγε την εξομολόγηση! Καταπληκτικό μυθιστόρημα! Ήρθε η Παναγιά της Φωτιάς για να συμπληρώσει το πάζλ των γεγονότων! Ναι. Να συμπληρώσει! 
 Στο βιβλίο η Παναγιά της Φωτιάς στο τέλος του ο συγγραφέας παραθέτει τις ευχαριστίες του στους ανθρώπους που τόσο καιρό έκαναν υπομονή να μην διαβάσουν την εξομολόγηση ώστε να είναι σε θέση να καταλάβουν την υπόθεση μόνο διαβάζοντας την Παναγιά της Φωτιάς! (έκαναν τεράστια υπομονή μπορώ να πω) Η δική μου άποψη είναι να διαβαστεί πρώτα η εξομολόγηση γιατί αν κάποιος ξεκινήσει με την Παναγιά θα μπερδευτεί σχετικά με το ποιος χαρακτήρας είναι ποιος! Τα εξηγεί όλα βέβαια, αλλά περιληπτικά και άσε που είναι κρίμα να μην διαβάσει κάποιος την εξομολόγηση! 
 Η Παναγιά της φωτιάς είναι ένα όμορφο μυθιστόρημα με πλοκή μέσα στην ήδη πλοκή της εξομολόγησης. Παρουσιάζει τα γεγονότα και τους χαρακτήρες από μία διαφορετική οπτική γωνία και μαθαίνουμε τα συναισθήματα τους. Υπέροχο βιβλίο! Αγάπησα όλο το στορυ! Περιέχει το θρησκευτικό στοιχείο (κάτι το οποίο λατρεύω)! Το προτείνω σε όλους αλλά Επιλέξτε την εξομολόγηση για αρχή και καπάκι ας ακολουθήσει η Παναγιά της φωτιάς για μία όμορφη συνέχεια.. 

Βαθμολογία 3/5 📚

Οι ταμπέλες στον χώρο του διαβάσματος


 Πες μου τι διαβαζεις να σου πω ποιος είσαι! Έτσι πάει; Αναρωτιέμαι. Κι όμως συμβαίνει. Και μάλιστα άπειρες φορές. Ρωταμε, κρίνουμε και τσουπ ορίστε και η ταμπέλα. Δηλαδή τι; Κάποιος που διαβάζει βιβλία όχι τόσο γνωστά και δημοφιλή λέγεται "ψαγμενος"; Από που κι ως που; Τι θα πει "ψαγμενος"; Τι θα πει κουλτουριαρικα βιβλία; Στα πάντα προσδιδουμε ταμπέλες. Τόσο πολύ μετράει η ένταξη του αναγνώστη σε μία επιγραφή ή έχει σημασία η άποψή του σχετικά με το οποιοδήποτε βιβλίο διάβασε; Βλέπω μανιακους φαν συγγραφέων που το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν κατάρες και βρισιδια σε όποιον "τολμήσει" να γράψει μία αρνητική άποψη για έργο του αγαπημένου τους συγγραφέα. Έτσι πάει;; Κλικες στο διάβασμα; Από εδώ η ομάδα της τάδε συγγραφέως και από την άλλη η ομάδα της άλλης σε σύγκρουση; Ομάδες με ονομασία και ταμπέλες στους αναγνώστες; Γιατί όλο αυτό να αποτελεί το διάβασμα; Ή μάλλον γιατί το φτάσαμε ώστε όλο αυτό να αποτελεί το διάβασμα;;

Κλήρωση Βιβλίου: Η ζωή που έλειπε


Όροι κλήρωσης:
• κοινοποίηση της κλήρωσης
• σχόλιο σχετικά με το τι διαβάζετε τώρα (μέσα στο άρθρο)
Λήξη κλήρωσης: 10/11
Σας ευχαριστώ για την αγάπη του blog μου! Να είστε σίγουροι πως έρχονται όμορφα πράγματα! ❤ μπολικη αγάπη! 

Η ζωή που έλειπε


 Σε μια παρουσίαση ρωτήθηκε τι δηλώνει ο Κ. Κρομμυδας. Ηθοποιός ή συγγραφέας; Θα απαντήσω όμορφος άνθρωπος! Και ως γνωστόν οι όμορφοι άνθρωποι διαθέτουν και απίστευτες ικανότητες (εξάλλου πώς να μην;). Μία από αυτές τις ικανότητες που λέγαμε, ονομάζεται "Η ζωή που έλειπε".
 Η αλήθεια είναι πως ανυπομονουσα απίστευτα να διαβάσω αυτήν την ιστορία... Μιλούσαν όλοι για μια απίθανη πλοκή που δεν σε αφήνει αλλά σε οδηγεί σε ένα φανταστικό μέρος με απιθανους ήρωες. Ακριβώς αυτό. Όπως όλοι έτσι κι εγώ δεν γινόταν να τ αφήσω από τα χέρια μου. Με οδηγούσαν οι πρωταγωνιστές (και μη) από το χερακι (λες και είχα υπνωτιστει)! Σωστά όμως! Υπνωτισμός δεν είναι και η μαγεία; Μαγευτηκα! Πολλαπλά συναισθήματα βαρουσαν (και συνεχίζουν) μέσα μου! Δεν διάβασα την παλιά έκδοση, αλλά η καινούργια γαμαει! (Σορρυ μιλάμε κόσμια σ ένα άρθρο, αλλά και πάλι τι θα πει "κόσμια"? Άλλο κεφάλαιο...) Όσον αφορά τα κεφάλαια της ζωής που έλειπε, καλοφτιαγμένα με όμορφη πλοκή, απλή γραφή και ευκολοδιαβαστα όσο δεν παει. Δεν θα μπω καν στη διαδικασία της ανάλυσης της πλοκής, γιατί πρώτον δεν μου αρέσει να το κάνω, διότι "προδίδεται σε μεγάλο βαθμό" και δεύτερον γιατί θα ήθελα και πρέπει να το διαβασετε όλοι διότι αξίζει.
 Θα σταθώ όμως λίγο ακόμη στα λόγια του συγγραφέα: "Λαμβάνω υπόψη την αρνητική κριτική προς όφελός μου. Πολλές φορές σε κάνει καλύτερο."
 Και έτσι θα κλείσω το άρθρο..

• Μεταφράστηκε στα αγγλικά και θα κυκλοφορήσει μετά τα Χριστούγεννα!

Βαθμολογία 5/5 📚 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ


 Απίστευτη Ευσταθίου! Τι άλλο να πω πραγματικά! Μαγικές εικόνες και υπέροχη περιγραφή! Η σκέψη της συγγραφέως με καθηλώνει, με προβληματίζει και με βάζει να βιώσω στο έπακρο τα γεγονότα των ηρώων της! Υπέροχο μυθιστόρημα από μία εξαιρετική συγγραφέα! Δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω που πρέπει να ειπωθεί! Το προτείνω σε όλους..θα το αγαπήσετε! Διαθέτει απλή και όμορφη γραφή που σε παρασέρνει με εξαιρετική γραφή και πολλά γεγονότα μέσα στην πλοκή..δράση φουλ.. 

Βαθμολογία 4/5 📚
Η ομάδα μου στο Facebook: https://www.facebook.com/groups/1658724861025763/ 

Λίγα λόγια για την συγγραφέα..
Η Ευαγγελία Ευσταθίου γεννήθηκε και µεγάλωσε στον Πειραιά.
Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τµήµα Δηµοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών και εργάζεται ως δασκάλα στη δηµόσια εκπαίδευση τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Ξεκίνησε να γράφει από µικρή ηλικία, στην αρχή παραµύθια και στη συνέχεια διηγήµατα.

Ασχολείται επίσης µε τη ζωγραφική και τις κατασκευές από φυσικά υλικά. Μιλάει αγγλικά και ιταλικά.








Το Σπίτι των Σκιών



 Είναι το πρώτο βιβλίο που με έκανε να τρομάξω (αν και είμαι άτομο που παρακολουθώ συχνά ταινίες θρίλερ) το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ήταν το πρώτο που διάβασα και είχε περιεχόμενο θρίλερ! Εξαιρετική πλοκή! Είναι αστυνομικό, με θρίλερ στοιχεία και μεγάλη περιπέτεια αλλά και ρομαντικό! Αξίζει να το διαβάσετε! Δεν το άφηνα από τα χέρια μου (ένα βράδυ μου κράτησε η ανάγνωση) ..Μέχρι το τέλος δεν θα καταλάβετε τι πραγματικά συνέβη το βράδυ εκείνο της ιστορίας..Η συγγραφέας έκανε απίστευτη δουλειά..Πολλά συγχαρητήρια!! Το λάτρεψα! 
 Η πλοκή είναι γρήγορη με όμορφες σκηνές και περιγραφές αλλά σε καμία περίπτωση δεν κουράζει τον αναγνώστη. Πλέκει περίτεχνα τα γεγονότα και δεν σε αφήνει να καταλάβεις από την αρχή τι και πώς! Ένα από τα καλύτερα και διαφορετικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει και που θα ήθελα να υπάρξουν κι άλλα πολλά τέτοια στα χέρια μου (και στην βιβλιοθήκη μου)! Το προτείνω ανεπιφύλακτα.. 

Βαθμολογία 4/5 📚 



Λίγα λόγια για την συγγραφέα..
Η ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Μόλις αποφοίτησε, ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Σχολή Αεροσυνοδών, την Α.S.T. Αμέσως μετά προσελήφθη στην Ολυμπιακή Αεροπορία ως ιπτάμενη συνοδός. Παράλληλα με τη δουλειά της, συνεργάστηκε για κάποιο διάστημα ως δημοσιογράφος με το περιοδικόDiscomoda In, κάνοντας ρεπορτάζ σε όλο τον κόσμο. Το 1997 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο από τις Εκδόσεις Λιβάνη, στις οποίες μέχρι το 2008 εξέδωσε 18 έργα. Από το 2009 μέχρι σήμερα συνεργάζεται με τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, όπου έχει εκδώσει συνολικά 12 έργα. Από το 2013 ξεκίνησε συνεργασία με τις Εκδόσεις Διάπλαση για την έκδοση παραμυθιών. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ. Ακούραστη, αστείρευτη και αγιάτρευτα ερωτευμένη με την πένα, όπως δηλώνει η ίδια, ζει πλέον για να γράφει. Για το βιβλίο της ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗ ΝΥΦΗ πήρε το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού στην Κύπρο, ενώ παράλληλα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα. Για τρεις συνεχόμενες χρονιές ήταν υποψήφια για το βραβείο «Συγγραφέας της Χρονιάς» του περιοδικού Life & Style. Το 2004 βραβεύτηκε από το ΠΟΛΚΕΟΑ, το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το 2011 βραβεύτηκε από τη γενέτειρά της, τις Σέρρες, για την προσφορά της στα γράμματα. Πρόσφατα, τον Ιανουάριο του 2014, βραβεύτηκε από το λογοτεχνικό τμήμα της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το βιβλίο της ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ μεταφράστηκε στα αγγλικά και το ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ στα βραζιλιάνικα και τσέχικα, ενώ ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ θα κυκλοφορήσει σύντομα στα τουρκικά. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου και σεμινάρια φιλοσοφίας, γράφει σενάρια και στίχους και φέτος έγραψε τα δύο πρώτα της θεατρικά έργα: Για ένα μπουκάλι φθηνό κρασί και Ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη και Εννέα χρόνια σιωπής. Άνθρωπος προσιτός και ιδιαίτερα κοινωνικός, έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και της αρέσει πολύ το διάβασμα και η έρευνα. Είναι φανατική φιλόζωη και οικολόγος και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά. Μότο της: σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο δίχως παράθυρα. Στόχος της: να γράφει βιβλία που θα αγαπηθούν. Όνειρό της: να υπάρξει αγάπη και δικαιωμένοι άνθρωποι. Ευχή της: να υπάρχουν ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά.Ουτοπία της: να μπορούσε να γυρίσει πίσω τον χρόνο και να πετάξει ξανά με στολή, με τα φτερά της Ολυμπιακής, δίπλα στους παλιούς συναδέλφους της…








Βιβλίο = Διώχνω το άγχος!


 Μετά από πολλή ώρα αναμονής και μεγάλου άγχους, επιτέλους η στιγμή που θα πιάσω στα χέρια μου ένα μυθιστόρημα και θα καθίσω αναπαυτικά (οπουδήποτε  καναπές, πάτωμα, κρεβάτι, πολυθρόνα, καρέκλα, σκαμπό κλπ..) για να απολαύσω την μαγεία ολόκληρη! Ποια επιλογή θα ακολουθήσω μετά από μία τόσο φορτωτική ημέρα? 
 Αρχικά, αν υπάρχει ήδη κάποιο βιβλίο το οποίο έχω αφήσει στην μέση, το συνεχίζω με μεγάλη χαρά! (καθώς δεν μου αρέσει καθόλου να αφήνω στην μέση βιβλία).. Αν πάλι δεν υπάρχει τίποτα..Τότε πηγαίνω στα αδιάβαστα μου (τα οποία με περιμένουν τα γλυκούλια φρόνημα στην γωνίτσα τους) και επιλέγω εκείνο το οποίο με μία πρώτη εντύπωση και μαντεψιά θα μου προσφέρει ξεκούραση και ηρεμία, διότι αυτό επιθυμώ την συγκεκριμένη στιγμή! Θα αποκλείσω σίγουρα κάποιο αστυνομικό-θρίλερ βιβλίο, καθώς μία τέτοια επιλογή θα με βάλει στην τσίτα του ψαξίματος- ανακάλυψης δολοφόνου κλπ.. Αυτό που θα επέλεγα θα ήταν ένα ήρεμο ρομαντικό..
 Θα μου πείτε τώρα..(και που να ξέρω τι γράφει μέσα και τι περιέχει?) Εεε πάνω κάτω σίγουρα όλοι γνωρίζουμε το στόρι..(αν και σαν Μαρία δεν γνωρίζω τις περισσότερες φορές..διαλέγω καθαρά από τίτλο και εξώφυλλο και όχι από την περίληψη του οπισθόφυλλου). Οπότε ναι.. Θα επέλεγα ένα ήρεμο ρομαντικό και γλυκό μυθιστόρημα, χωρίς πολλές ιστορικές αναφορές (γιατί με κουράζουν) και χωρίς περιγραφές πολλές (γιατί επίσης είναι κάτι που αποφεύγω όσο τίποτα στις επιλογές μου..) 
 Μ αυτόν τον τρόπο θα χαλαρώσω και θα αποφύγω το έντονο στρες που βίωσα αλλά θα εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και θα περάσω ομαλά και όμορφα το υπόλοιπο της ημέρας μου..

Η σελίδα μου στο Facebook: https://www.facebook.com/groups/1658724861025763/  

Οι δικές σας αγαπημένες φράσεις βιβλίων!




Στην ομάδα μου στο Facebook σας ζήτησα να μου γράψετε την δική σας αγαπημένη φράση βιβλίου..

To na eisai agaphtos se olous shmainei na mhn eisai tipota idiaitero gia kanenan...ths Cherie Bennett apo to biblio Life in the Fat Lane(mtf:Sthn lewforo tou paxous apo tis ekdoseis Agura) Γράφει η Κατερίνα! ;) 


«Είναι ωραίο να σε σκέφτομαι,
γεμάτος ελπίδα,
είναι σα να ακούω
το πιο ωραίο τραγούδι
απ’ την πιο ωραία
φωνή του κόσμουμα εμενα η ελπιδα πια δεν μου φτανει, εγω δεν θελω να ακουω πια τραγουδια, θελω να τραγουδησω...ποιημα του ναζιμ χικμετ το οποιο εγραψε απευθυνομενος στη γυναικα του οταν ηταν εγκλειστος στη φυλακη το 1945. Γράφει η Χρυσή! :) 



Γιωργος Πολυράκης- Χορεύοντας στη σιωπή "...Όταν όμως, αγαπήσεις χωρίς να είσαι σε θέση να δώσεις τίποτα, τότε θα πρέπει να νιώθεις ευτυχία και να χαίρεσαι και μόνο από την παρουσία εκείνου που αγαπάς.. Ακόμη κι αν νιώθεις πόνο, όταν ξέρεις ότι πηγή της ευτυχίας εκείνου δεν ειναι η δική σου ύπαρξη!" Γράφει η Ειρήνη! :) 


  • Υπέροχες φράσεις από ξεχωριστά βιβλία! 
  • Αφήστε μου και τις δικές σας αγαπημένες φράσεις βιβλίων να μπουν στο επόμενο άρθρο! Λατρεύω αυτά τα άρθρα γιατί συγκεντρώνουν τόσο όμορφα λόγια σε λίγες σελίδες! <3

Ουρανόεσσα*


«Στη Σαμοθράκη, το νησί των μυστηριακών τελετών, του όρους του Φεγγαριού, των μύθων και των δοξασιών, η μοίρα συναντάει την ιστορία, το απόκρυφο μάχεται την αναζήτηση και ο έρωτας ολοκληρώνεται μέσα από το πεπρωμένο που πολλές φορές θα δείξει το σκληρό του πρόσωπο….»

 Η αλήθεια είναι πως ήδη από το εξώφυλλο του μου τράξηξε την προσοχή, καθώς όπως έχω ξαναπεί δεν διαβάζω το οπισθόφυλλο..Επομένως, όταν το πήρα στα χέρια μου, ''βούτηξα'' μεμιάς στις σελίδες του. Διένυσα ένα ταξίδι σύντομο (καθώς ναι μέσα σε λίγες ώρες το τελείωσα) μα συνάμα φανταστικό και άκρως περιπετειώδες. Σχεδόν ξημέρωνε όταν είχα φτάσει στο τέλος του, νιώθοντας μέσα μου χιλιάδες συναισθήματα να με κατακλύζουν. Η αλήθεια είναι πώς είχα καιρό να νιώσω τόσο έντονα! 
 Σ' αυτό το σημείο προβληματίστηκα και παρατήρησα ότι ο κύριος Κρομμύδας είναι ο μοναδικός συγγραφέας (μέσα στην σύγκριση μπήκαν και οι γυναίκες συγγραφείς) που σε κάθε επόμενο βιβλίο του, αποκομίζεις όλο και πιο γεμάτα και γαμάτα συναισθήματα με όλο και πιο εξαιρετική πλοκή και το κυριότερο? Δοσμένη με μαεστρία. Αυτό μου δίνει να καταλάβω πώς δουλεύει κάτι επόμενο με περισσότερη αγάπη και δεν επαναπαύεται από μία προηγούμενη επιτυχία! Μ αυτήν την διαπίστωση σαν αναγνώστρια έχω πάντα έναν καλό λόγο να περιμένω πώς και πώς το επόμενο του βήμα..Για να δούμε όμως πιο λεπτομερώς το περιεχόμενο της Ουρανόεσσας..
 Μαγικό εξώφυλλο! Υπέροχα χρώματα σε ταξιδεύουν και μόνο βλέποντας το! Άψογη δουλειά από τις εκδόσεις διόπτρα! Η πλοκή σε παρασύρει και σε κάνει να θες όλο και πιο πολύ.. Μικρά κεφάλαια που βοηθούν την ευχάριστη ανάγνωση (και δεν σε κάνουν και να βαριέσαι..βασικό)! Η γραφή είναι απλή με όμορφα τοπία και απίστευτες περιγραφές που δεν σε κουράζουν λεπτό..ίσα ίσα σε οδηγούν με όμορφο τρόπο στην εξέλιξη της πλοκής.. Γλυκές παρομοιώσεις και εικόνες βγαλμένες από παραμύθι.. Υπάρχουν εναλλαγές χρόνου δοσμένες με καταπληκτικό τρόπο χωρίς να μπερδεύουν τον αναγνώστη λεπτό. Οι ήρωες εκπληκτικοί! Το εννοώ! Τους λάτρεψα όλους έναν προς έναν! Ρομαντισμός με απόλυτη πλοκή και περιπέτεια! Δραστήριοι! 
 Τέλος, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η έμπνευση που παρέχει αυτό το μυθιστόρημα σε όσους το διάβασαν! Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν δημιουργήσει έχοντας ως βάση αυτό το βιβλίο! Άπειρες ζωγραφιές, χορογραφίες, τραγούδια, κοσμήματα, όμορφα άρθρα έχουν φτιαχτεί με στόχο την ύμνηση της Ουρανόεσσας! Σας το προτείνω.. Συγχαρητήρια! 

Βαθμολογία 4/5 📚

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα..
Ο Κώστας Κρομμύδας γεννήθηκε στα Τρίκαλα όπου και μεγάλωσε. 
 Είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου,ενώ έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια υποκριτικής και χορού μεταξύ των οποίων εκείνο του Ανδρέα Μανωλικάκη πάνω στην μέθοδο διδασκαλίας του actor studio για τέσσερα χρόνια. Συμμετείχε στα <<Χορικά>> της Ζουζού Νικολούδη για δύο χρόνια. Έχει παίξει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, στο θέατρο και στο σινεμά. 
 Την περίοδο 2010-2012 ήταν βασικός εισηγητής της ημερίδας του ινστιτούτου πρόληψης - διατροφής και υγείας, με θέμα Εκπαιδεύοντας παιδιά και γονείς σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Τον Μάιο του 2012 εκδόθηκε το πρώτο του βιβλίο Μπαμπά μεγάλωσε με και τον Μάιο του 2013 το πρώτο του μυθιστόρημα Η ζωή που έλειπε, που ένα χρόνο μετά αναδείχθηκε ως ένα από τα δέκα συγκινητικότερα βιβλία της χρονιάς. Τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το δεύτερό του μυθιστόρημα Ογκρέσα, από τις Εκδόσεις Διόπτρα. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε το βραβείο WISH στον Βόλο, στην κατηγορία <<συγγραφέας>>, την απονομή του οποίου πραγματοποίησε η Αλκυόνη Παπαδάκη. 
 Παραδίδει μαθήματα υποκριτικής στο Θέατρο των Αλλαγών, στο ARMANI MUSICAL THEATER CENTER και στη δραματική σχολή ΠΡΟΒΑ. Το 2013-14 δίδαξε <<δημόσιο λόγο-public speech>> στη σχολή δημοσιογραφίας του ANT1. Διατηρεί καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή στο Love Radio 97,5. Αρθρογραφεί στο infokids.gr και έχει συνεργαστεί με το περιοδικό Παιδί και Νέοι Γονείς και στην εφημερίδα Real News. 








ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ



 Έχω ακούσει άπειρα όμορφα λόγια για τα μυθιστορήματα της κυρίας Θεοδωρίδου..Το συγκεκριμένο όντας και το πρώτο μου δικό της, δεν μου άρεσε καθόλου. Διαθέτει μία αδιάφορη πλοκή και ένα πραγματικά κουραστικό λεξιλόγιο. Αποτελεί ένα από τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει. Πολλές αφηγήσεις με ιστορικά γεγονότα και μετάβαση των σκηνών χωρίς να καταλαβαίνει με ευκολία ο αναγνώστης που βρισκόμαστε και ποιος μιλάει.
 Η αλήθεια είναι πως μου έχουν προτείνει να διαβάσω το ''Η νύφη φορούσε μαύρα'' αλλά ειλικρινά μετά από αυτό έχω ξενερώσει αρκετά! Βέβαια ποτέ δεν κρίνω έναν συγγραφέα από ένα και μοναδικό του έργο, επομένως το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρξουν κι άλλα δικά της μυθιστορήματα, όχι όμως αμέσως τώρα... Όλα θέλουν τον χρόνο τους, κι εγώ περιμένω τις δικές σας προτάσεις, σχετικά με ποιο βιβλίο της κυρίας Θεοδωρίδου να επιλέξω..
 Εν τέλει οι εκδόσεις ψυχογιός για άλλη μία φόρα έκαναν απίστευτη δουλειά στο εξώφυλλο του βιβλίου..αλλά μέχρι εκεί. Δεν το προτείνω σε κανέναν...

Βαθμολογία 0/5 📚 

Περιμένω τις δικές σας απόψεις να συζητήσουμε! 

Λίγα λόγια για την συγγραφέα..
Η ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ κατάγεται από την Αλμωπία, μια μικρή επαρχία του Νομού Πέλλας. Σπούδασε νηπιαγωγός στη Θεσσαλονίκη κι εγκαταστάθηκε κατόπιν στην περιοχή καταγωγής της, όπου διαμένει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Λατρεύει τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία, και πιστεύει πως η αγάπη της για την τελευταία την οδήγησε τελικά στη συγγραφή. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά της Η ΝΥΦΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΑΥΡΑ, ΠΕΣ ΜΟΥ ΑΝ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ, Τ’ ΑΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ, Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠ’ ΤΗ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ,ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΑΣΠΑΛΑΘΟ και ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ.






Φθινοπωρινές αγορές και προτάσεις βιβλίων!

  

 Υπέροχο, ρομαντικό φθινόπωρο κάνει την εμφάνισή του.. Οι επιλογές αμέτρητες σε χιλιάδες βιβλία και ο καφές ζεστός να συνοδεύει τις πρώτες ψιχάλες.. Ακολουθούν βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω κι εγώ μέσα στο φθινόπωρο (ή και που διάβασα ήδη) και σας δίνω μερικές προτάσεις... 

Το Φθινόπωρο της Μάγισσας! (Δηλαδή πόσο πιο φθινοπωρινό μυθιστόρημα?)

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Μυρσίνη, καρπός του παράφορου έρωτα ενός Μακεδόνα και μιας Τσιγγάνας, μεγαλώνει ανάμεσα στους διαφορετικούς κόσμους του πατέρα και της μητέρας της, νιώθοντας πως δεν ανήκει απόλυτα σε κανέναν. Στα εννιά της χρόνια, όταν την εγκαταλείπει η μητέρα της, η μικρή Μυρσίνη πρέπει ν’ αντιμετωπίσει ολομόναχη το παράξενο χάρισμά της, την έκτη αίσθηση που έχει κληρονομήσει από την τσιγγάνα προγιαγιά της.

Αδυνατώντας να διαχειριστεί ένα χάρισμα που το βλέπει σαν κατάρα, το καταπιέζει και εντάσσεται στον κόσμο του πατέρα της. Πολλά χρόνια αργότερα, γυναίκα πια, επισκέπτεται για πρώτη φορά με το μνηστήρα της τον τόπο καταγωγής της για να τακτοποιήσει τις κληρονομικές της υποθέσεις. Κι εκεί γνωρίζει τον Στέφανο Βρεττό, έναν άντρα που ανατρέπει όλες τις βεβαιότητες της ζωής της.

Στη φθινοπωρινή Μακεδονία, ο διαισθητικός της εαυτός αφυπνίζεται έπειτα  από ένα λήθαργο που κράτησε είκοσι χρόνια. Κι ενώ η Μυρσίνη παλεύει με τα χαώδη συναισθήματά της, ένας άγνωστος εχθρός επιβουλεύεται τη ζωή της…


Ο Κήπος με τις Μουριές! (Μου κάνει από το εξώφυλλο ότι πρέπει για αυτήν την εποχή!)

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Ο Νίκος δεν ήταν για τη Λίνα ένα απλό γειτονόπουλο που έπαιζε μαζί του στην αυλή με τις μουριές. Ήταν η πρώτη της αγάπη. Και, πριν από αυτό, ήταν ο μυστικοσύμβουλος και μέντοράς της, καθώς την περνούσε εννέα ολόκληρα χρόνια και στα μάτια της φάνταζε παντογνώστης. Αργότερα, όταν η εφηβεία ωρίμασε το νεανικό της κορμί, ο Νίκος της έμαθε τα μυστικά του έρωτα και του πάθους. Λίγο μετά όμως, στα δεκαοχτώ της χρόνια, η Λίνα πέρασε από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη απελπισία, όταν εκείνος την εγκατέλειψε γνωρίζοντας ότι στα σπλάγχνα της μεγάλωνε το παιδί τους. 
Οι δοκιμασίες της όμως δε σταμάτησαν εκεί. Μια σειρά από ανείπωτες τραγωδίες και απώλειες αγαπημένων προσώπων ρήμαξαν τα νιάτα της, την πέταξαν στην ορφάνια και την άφησαν ολομόναχη και αβοήθητη, να πρέπει να σταθεί όρθια για να θρέψει το πλάσμα που είχε φέρει στον κόσμο. 
Η Λίνα μάτωσε από τη σκληρή δουλειά αλλά, εφτά χρόνια αργότερα, στεκόταν επιτέλους στα πόδια της κι ένας καινούργιος έρωτας φώτισε με το λαμπερό του φως τη μαυρισμένη της καρδιά. Η τύχη είχε αρχίσει επιτέλους να της χαμογελά. 
Και τότε, έκανε ξαφνικά την εμφάνισή του και πάλι ο Νίκος, διεκδικώντας ξανά την καρδιά της και το παιδί του.




Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι! (Μαγικό εξώφυλλο και τίτλος!)

Λίγα λόγια για το βιβλίο...

«Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτή τη στιγμή μπροστά μας. Εύκολα σε παρασύρει και σε τραβάει όπου εκείνο πηγαίνει. Όπως ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, έτσι κι εσείς, αν σας παρασύρει, δε θα μπορέσετε να γυρίσετε… Να προσέχετε πάντα το ποτάμι… Μη σας παρασύρει…»

Η Μελλισάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ’ ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ’ ένα ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν τη ζωή μακριά από το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, κάνοντας το όνειρο πραγματικότητα. Μόνο που καμιά φορά, τα όνειρα γίνονται εφιάλτες που στοιχειώνουν και κυνηγούν...

Πέντε γυναίκες, πέντε ζωές συγκλονιστικές, γεμάτες έρωτα και ανατροπές, ενώ το σπίτι δίπλα στο ποτάμι περιμένει υπομονετικά αυτό που ξέρει ότι θα συμβεί…



Η σκοτεινή πλευρά του ήλιου (Φαίνεται ένα πολλά υποσχόμενο βιβλίο..) 
Λίγα λόγια για το βιβλίο..

Η μοίρα της Μάγδας Αυγέρη είχε καθορίσει την πορεία της ζωής της πολύ πριν από τη γέννησή της. Ένα παλιό, ξεχασμένο μπαούλο, κρυμμένο καλά για πολλά χρόνια, φέρνει στο φως το μυστικό της οικογένειας. Και τότε εκείνη, εγκαταλείποντας τις σπουδές της στη Νομική, γίνεται αυτό που ήταν προδιαγεγραμμένο: Διάσημη ζωγράφος! Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει τους λόγους που την ώθησαν να επιλέξει αυτό τον δρόμο και κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι πίσω από τα ψυχρά, γκρίζα μάτια της ο φόβος είναι ο καθημερινός επισκέπτης που ορίζει τη ζωή της, τις αντοχές της, ακόμη και τον έρωτα! Κι όσο περισσότερο τη στεφανώνει η επιτυχία, τόσο πιο πολύ την αγκαλιάζει ο πανικός. Μέχρι που μια μέρα με καταρρακτώδη βροχή θα φέρει στον δρόμο της έναν άγνωστο άνδρα που θα την κάνει να μη φοβάται πια. Κι εκεί που πιστεύει πως επιτέλους ελευθερώθηκε από ό,τι τη βάραινε τόσα χρόνια, τα πρώτα περίεργα, σκοτεινά σημάδια αρχίζουν να διαφαίνονται στον ορίζοντα… και τότε αρχίζει η άνιση πάλη με τη φθορά, τον χρόνο, τη λάμψη.

Μερικές φορές, όταν τα σύννεφα του μυαλού σκοτεινιάζουν τον ήλιο του και το οδηγούν σε απύθμενα, μαύρα πηγάδια, μπορεί να είναι γιατί η ψυχή δεν άντεξε τον πόνο ή γιατί φοβήθηκε ή γιατί χάθηκε..














Το κορίτσι του τρένου..
Λίγα λόγια για το βιβλίο..
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΑ ΙΔΙΑ
Η Ρέιτσελ παίρνει το ίδιο τρένο κάθε πρωί. Ξέρει ότι θα σταματήσει στον ίδιο σηματοδότη, την ίδια ώρα, και θα αντικρίσει τα ίδια σπίτια δίπλα στις ράγες. Αρχίζει, μάλιστα, να νιώθει οικεία με το ζευγάρι που ζει σ’ ένα από αυτά. «Τζες» και «Τζέισον» τους αποκαλεί. Η ζωή τους, στα δικά της μάτια, είναι τέλεια. Μακάρι να μπορούσε και η Ρέιτσελ να είναι τόσο ευτυχισμένη.

ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Και μια μέρα βλέπει κάτι που τη σοκάρει. Κρατάει μόλις μία στιγμή μέχρι να ξεκινήσει και πάλι το τρένο, αλλά είναι αρκετό. Κι αυτό αλλάζει τα πάντα. Τώρα η Ρέιτσελ έχει την ευκαιρία να γίνει μέρος της ζωής που παρακολουθούσε από μακριά. Τώρα ήρθε η ώρα να το καταλάβουν κι εκείνοι: είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κορίτσι του τρένου…

Ένα καταιγιστικό ψυχολογικό θρίλερ, στα χνάρια των επιτυχιών Το κορίτσι που εξαφανίστηκε καιΑμνησία.

Το βιβλίο ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ της Πόλα Χόκινς έχει σοκάρει εκατομμύρια αναγνώστες με την ανατρεπτική πλοκή του, ενώ παρέμεινε για 81 συνεχόμενες εβδομάδες στη λίστα best seller των New York Times.
















Ο γιος της βροχής... (Πόσο φθινόπωρο θυμίζει? Βροχή.. )
Λίγα λόγια για το βιβλίο...
Δεκαετία 1960, Ήπειρος. Η ζωή του Αντώνη Κόκκινου σημαδεύεται από μια άγρια καταιγίδα που ξεσπά την ημέρα της γέννησής του στη μέση ενός χωραφιού. Πριν νιώσει το χάδι της εξασθενημένης μάνας, οι πρώτες σταγόνες που πέφτουν πάνω στο γυμνό ματωμένο κορμάκι του τον δένουν μαζί τους για πάντα. Από εκείνη τη στιγμή η μοίρα τού γυρίζει την πλάτη. Τα πρώιμα χρόνια του στο χωριό χαράζονται από περιφρόνηση και προβλήματα που δεν αρμόζουν σ’ ένα παιδί. Οι συνθήκες τον αναγκάζουν στα δεκαπέντε του να ξενιτευτεί στην Αμερική με έναν σκοπό: να γίνει πλούσιος. Σύντομα αντιλαμβάνεται πως δουλεύοντας σκληρά και κάτω από άθλιες συνθήκες το όνειρό του να αποκτήσει λεφτά θα παραμείνει όνειρο. Η γνωριμία του με μια πάμπλουτη αλλά πολύ μεγαλύτερή του γυναίκα θα τον βάλει στα καλά σαλόνια της Νέας Υόρκης. Από εκεί και μετά η ζωή του αλλάζει. Προς το καλύτερο ή χειρότερο; Ο Τόνυ Ρεντ πλέον δεν έχει καμία σχέση με το αθώο παρελθόν του. Οι συνθήκες τον μετατρέπουν σ’ έναν άνδρα στυγνό, χωρίς συναισθήματα, έλεος και αγάπη για κανέναν. Το μόνο κοινό σημείο με εκείνο το αγνό Ελληνόπουλο που άφησε πίσω του είναι ένα πράγμα: Κάθε φορά που βρέχει του αρέσει να γίνεται μούσκεμα, νιώθοντας έτσι το χάδι της μάνας που δε γνώρισε ποτέ.




Το καλύτερο, το χειρότερο και αυτό που λέμε ''έτσι κι έτσι'' που διάβασα αυτούς τους 6-7 μήνες!



Πέρασαν αρκετοί μήνες για να γράψω και να ξεκαθαρίσω ποιο ήταν το καλύτερο, το χειρότερο και αυτό που θα ονομάζαμε έτσι κι έτσι..αλλά έπεσαν 2 μετακομίσεις αυτήν την περίοδο και τεχνικά προβλήματα στο Blog τα οποία έπρεπε να λυθούν..Επίσης μάζεψα αρκετές κληρώσεις βιβλίων που θα ακολουθήσουν.. Φτάνουν τα μπλα μπλα και πάμε καρφί στο ψητό..

Ακολουθεί η λίστα με τα βιβλία που διάβασα αυτούς τους μήνες (στα οποία έχω γράψει κριτική ήδη γιατί υπάρχουν και πολλάααα καινούργια που θα ακολουθήσουν)...






 Μέσα από τα παραπάνω μυθιστορήματα λοιπόν ξεχώρισα και ''γέμισα τις 3 κατηγορίες μου'' ...

 Βιβλίο ''έτσι κι έτσι που λέμε''
 Θα ξεκινήσω από την μέση της πυραμίδας και θα δώσω τον τίτλο του βιβλίου '' Κλεισμένη πύλη Παραδείσου''. Τοποθετώ το συγκεκριμένο μυθιστόρημα στην ομάδα αυτή διότι, από όλα τα παραπάνω ήταν αυτό το οποίο θα μπορούσαν σίγουρα να παραλειφθούν κάποιες σελίδες στην αρχή και η πλοκή είναι η ίδια με την περίληψη στο οπισθόφυλλο μέχρι και την μέση του βιβλίου καθώς από εκεί και έπειτα ξεκινάει η όλη εξέλιξη της ιστορίας!




Βιβλίο ''το χειρότερο!'' 
 Ως το χειρότερο βιβλίο που διάβασα θα έλεγα χωρίς καμία άλλη σκέψη μέσα από τα παραπάνω το ''Οι δαίμονες δεν έχουν όνομα''. Καταλαβαίνω και κατανοώ απολύτως ότι θα υπάρξουν σαφώς διαφωνίες σ αυτό αλλά παραμένει η άποψη μου και μόνο! Δεν θα μπω στην ανάλυση γιατί και πώς καθώς υπάρχει εκτενής η άποψη μου στο παρακάτω link..
http://eriazbooks.blogspot.gr/2016/06/blog-post.html



Βιβλίο ''Το καλύτερο!''
  Το καλύτερο που διάβασα αυτούς τους 6-7 μήνες είναι με μεγάλη δυσκολία θα έλεγα (γιατί και τα υπόλοιπα ήταν εξίσου καταπληκτικά) το ''Το Κόκκινο Κοράλλι'' Το τοποθετώ στα πολύ αγαπημένα μου γενικότερα, καθώς διαθέτει πλούσια και εξαιρετική γραφή και προσφέρει αμείωτο το ενδιαφέρον στον αναγνώστη..Το προτείνω σε όλους...




Η σελίδα μου στο FaceBook είναι: https://www.facebook.com/groups/1658724861025763/