Γεια σας φίλοι μου! Το σημερινό άρθρο έχει να κάνει με την γραφή που αγαπώ εγώ σαν Μαρία και που προτιμώ και κατ επέκταση επιλέγω στα κείμενα μου. Λίγο προσωπικό και διαφορετικό από τα υπόλοιπα άρθρα ...
Από την στιγμή που ανοίγω το λάπτοπ και πληκτρολογώ την είσοδο στο Blog και πατήσω το πλήκτρο (πάνω αριστερά) νέας σελίδας γραφής κειμένου, ξεκινάω σαν να μιλάω σε κάποιο φίλο μου. Θα γράψω δηλαδή την άποψη μου με όμορφα, όσο το δυνατόν πιο χύμα λόγια (όπως το λέω) και αμεσότητα. Ο φίλος μου δεν θα γυρίσει να μου πει ξέρεις Μαράκι ''γιατί δεν μου περιέγραψες την άποψη σου για το βιβλίο με δόση χιουμοριστικών εκφράσεων..?'' Δεν μου αρέσει να πασάρω την αλήθεια μου μέσα από χιούμορ..γιατί δεν φοβάμαι να την γράψω όπως είναι. Βέβαια σε σημεία που χρειάζεται η χιουμοριστική λέξη θα την δώσω εννοείται! Αλλά και πάλι..Τι θα πει χρειάζεται? Όπως το αντιλαμβάνομαι θα πει εκεί που το ίδιο το βιβλίο και το ύφος γραφής του απαιτεί παρενθέσεις με σχολιάκια κάνοντας χιούμορ (ναι εκεί θα κάνω χιούμορ)..
Πιστεύω πώς ο άνθρωπος απέναντι μου όταν θα επιλέξει να διαβάσει το άρθρο μου, θέλει να πληροφορηθεί μεν για το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά πάντα με αντικειμενικότητα και χωρίς τα λεγόμενα ''λαδώματα'' από εκδοτικούς, βιβλιοπωλεία κλπ.. Θέλει σαν αναγνώστης μέσα από ελάχιστες γραμμές να πάρει μία γεύση από το συγκεκριμένο βιβλίο και μετά να αποφασίσει μόνος του αν τελικά θέλει να επενδύσει στο συγκεκριμένο..Και εδώ έρχομαι να κολλήσω την λέξη χιούμορ με την χύμα γραφή στα άρθρα μου..
όχι δεν μπορείς να πεις την αντικειμενική άποψη σου για ένα βιβλίο κάνοντας στην ουσία κριτική η οποία δεν σου άρεσε αλλά ναι θα το πω με χιούμορ για να μην προσβάλλω! Δηλαδή τι? Θα γράψω την άποψη μου με χιουμοριστικές λέξεις για να μην προσβληθεί ο τάδε συγγραφέας, επειδή εμένα δεν μου άρεσε το βιβλίο του και το γράφω στο άρθρο μου? Αυτό δεν σημαίνει από την άλλη ότι όταν κάνω λόγο για χύμα άποψη- γραφή ταυτίζεται με το χυδαίο ή προσβλητικό τόνο. Σε καμία περίπτωση.. Δεν χρειάζεται να προσβάλλεις κάποιον για να πεις ότι κάτι δεν σου άρεσε.. απλά δεν μου άρεσε το τάδε μυθιστόρημα για τον άλφα ή βήτα λόγο..χωρίς προσβολές και μακριά από κάθε είδους ''λαδώματα''...
Το συγκεκριμένο κείμενο ήταν αφορμή από αρκετά μηνύματα ανθρώπων που ξεκινούν τώρα το δικό τους σάητ και με ρωτάνε σχετικά με το '' μπορώ να γράφω ότι κάτι δεν μ άρεσε ή να το γράφω με χιούμορ μην θυμώσει ο τάδε συγγραφέας κλπ...''
Η σελίδα μου στο Facebook:
https://www.facebook.com/groups/1658724861025763/ για περισσότερες συζητήσεις και άρθρα σχετικά με βιβλία! <3
